Stichting Mensenrechten Dordrecht

Waarom een locale stichting die zich bezig houdt met mensenrechten?

Bij mensenrechten denk ik altijd aan landen in Zuid Amerika, Afrika, dictatoriale regime’s…

Nederland is toch een beschaafd land, wij hebben hier toch geen problemen met mensenrechten?

Mensenrechten hebben toch te maken met martelen en politieke gevangenen, daar hebben wij in Nederland toch geen problemen mee?

Dit zijn een aantal opmerkingen die gemaakt en vragen die gesteld werden, toen wij de stichting het levenslicht lieten zien, en erna op het moment dat wij steeds meer publiciteit kregen. Stichting Mensenrechten Dordrecht houdt zich op een onafhankelijke manier bezig met de rechtsgang in het arrondissement van Dordrecht. We doen dat omdat we steeds vaker vragen krijgen over het optreden van politie, openbaar ministerie en rechtbanken. Omdat er vaker aangehouden wordt voor lichte overtredingen, mensen langer vastgehouden worden. Er harder opgetreden wordt, meer geweld gebruikt wordt, politiehonden worden ingezet, zonder dat het gebruikte machtsmiddel in verhouding staat met de aanleiding tot het optreden van politie.

Mensenrechten zijn grondrechten, zoals het recht op vrijheid, het recht op een eerlijk proces, recht op eerbiediging van je persoonlijke levenssfeer. Op deze website kun je onder het kopje over de stichting/ doelstellingen meer uitgebreid vinden wat mensenrechten zijn en in welke verdragen en wetten zij zijn vastgelegd. Als mensen onnodig lang vastgehouden worden, of politie zonder gegronde reden een huis binnenvalt, politiehonden worden ingezet op mensen die zelf geen geweld gebruiken, dan is dat een schending van mensenrechten. In veel gevallen waarin mensen worden vastgezet is het uiterst moeilijk het optreden van politie of het openbaar ministerie getoetst te krijgen. Ondanks het recht erop, wordt vrijwel nooit een kopie van een eigen verklaring meegegeven aan een verdachte. Herhaalde malen ondervinden ook advocaten problemen bij het bemachtigen van verklaringen die noodzakelijk zijn voor verdediging van hun cliënt. Verdachten die worden vastgehouden, ook als zij nog minderjarig zijn, krijgen vaak geen kans huisgenoten op de hoogte te stellen.

We registreren wat er gebeurt als iemand aangehouden wordt door de politie, hoe het diegene vergaan is voor en rond de aanhouding. Hoe lang iemand vastgezeten heeft, hoe het verhoor in zijn werk is gegaan. We volgen of iemand een transactievoorstel krijgt van het Openbaar Ministerie. Vaak betaalt iemand zo’n acceptgiro. Niet omdat hij vindt dat hij iets strafbaars heeft gedaan, maar omdat een gang naar de rechtbank veel tijd kost en vrijwel altijd op een ongelegen moment komt. Of omdat betrokkenen denken dat er toch niet naar hun verhaal zal worden geluisterd bij de rechter, omdat het verhaal van de politie eerder geloofd zal worden.

Als er dagvaardingen volgen, gaan we mee naar de rechtbank en maken een verslag van de zitting. Ook volgen we eventuele klachtentrajecten en informeren over de mogelijkheden. Als zaken naar het gerechtshof gaan, proberen we daarvan een verslag te maken, zodat zichtbaar wordt hoe het hele traject vanaf een incident tot aan een hogere rechter loopt, wat daarin gebeurt. Als je dat een aantal keren doet kom je veel te weten over het verschil tussen hoe je verwacht dat het zou moeten gaan, hoe het volgens de wet zou moeten gaan en wat er in de praktijk gebeurt. Daarin komt de stichting markante verschillen tegen.

De locale politiek kan een grote rol spelen bij het klimaat dat rond veiligheid geschapen wordt. De Stichting Mensenrechten Dordrecht gaat het gesprek aan met politiek, over de door de gemeenteraad vast te stellen Algemeen Plaatselijke Verordening ( de plaatselijke wetgeving) over een kritische houding ten aanzien van het uitgevoerde beleid door politie, omdat deze aangestuurd wordt door de korpsbeheerder/burgemeester.

Stichting Mensenrechten Dordrecht is een van de weinige onafhankelijke organisaties, die de hele rechtsgang binnen een arrondissement volgt. De stichting gaat in gesprek met alle betrokken diensten in de hoop op verbeteringen. In de hoop op een openheid en toegankelijkheid die je van de overheid mag verwachten. We willen ons vooral richten op het vergaren van kennis en die kennis voor iedereen toegankelijk maken. Zodat we met elkaar weten wat binnen de grenzen en buiten de grenzen van het recht valt en wat je daar zo mogelijk zelf aan kunt doen.