Vrijdag op zaterdag 3 op 4 december rond 03.00 uur ’s nachts voor Bibelot in de Wijnstraat en de Schrijversstraat. Bibelot ging dicht ik stond al een tijdje buiten met een meisje te praten en toen het echt dichtging ben ik naar de ingang gelopen om mijn vrienden op te wachten. Ik liep naar het gangetje in de Schrijversstraat bij de Uitgang daar stonden Job en Jesper en Janine en een ander meisje. Die stonden daar bij de portier, Job stond nog in de zaal en had een biertje in zijn handen. De portier vroeg ons weg te gaan vanwege de sluiting. Ik ben op dat verzoek ingegaan en ik ben naar buiten gegaan. Ik dacht dat Jesper er ook aankwam maar dat weet ik niet zeker. Iets daarna kwamen Job en de portier hard pratend naar buiten want die hadden ruzie gekregen. Er was commotie. Er werden over en weer dingen geroepen zoals: ‘er zou gevochten worden en de portier trok zijn jasje al uit’. Job was flink kwaad, hij schreeuwde. Ik wist niet wat er aan de hand was. Daar was Jesper bij en er stonden meer mensen omheen. Jesper en ik probeerden Job wat te kalmeren, die liep een aantal meters weg en werd wat rustiger. De portier was ook al rustig maar die bleek de politie al te hebben gebeld. Dat moet haast wel tijdens die woordenwisseling gebeurd zijn. De politie was er binnen twee minuten. Ze hebben niet met elkaar gevochten. Job liep nog wel te vloeken maar niet meer naar de portier toe. Er kwamen twee politiemannen op fietsen. Job liep naar de Wijnstraat, ik liep er een klein stukje achteraan want de portier wees naar Job, van dat is hem. Job stond stil op het hoekje van de Wijnstraat en stond stil daar omdat die agent naar hem toekwam. Die agent loopt naar hem toe, er worden wat dingen gezegd die ik niet kon horen en iets daarna wordt Job in de boeien geslagen. Er waren meer mensen die dat gezien hebben. Job heeft zich niet verzet tegen zijn arrestatie. Job bleef rustig, hij was het er niet mee eens maar heeft zich niet verzet. Ik stond op een paar meter afstand. Daarop ging Jesper naar die agent toe die Job in de boeien geslagen had. Die andere agent probeerde iedereen gelijk agressief op een afstand te houden. Het was een oudere agent en hij begon te schreeuwen tegen andere mensen. Mensen vonden het niet normaal. Jesper ging daarnaartoe om te vragen wat er nou gebeurde. Daarop wordt Jesper op een agressieve manier tegen de muur aangedrukt en in de boeien geslagen. Jesper heeft niet gescholden tegen de agent. Er was totaal geen dreigende situatie voor die agenten. De mensen probeerden te sussen maar het werd door de agenten opgevat als agressie. Ik denk dat er een stuk of twintig mensen stonden. Ik stap naar voren uit die groep en zeg tegen die agent die Jesper in de boeien sloeg,’meneer dit kan zo toch niet, kunnen we het niet gewoon uitpraten?” die man stuurt mij weg. Ik stap weg. De agent draaide zich om, hij zei ‘je gaat nu weg dat is de tweede keer dat ik het je zeg’ Hij had Jesper vast, ik stem daarmee in maar zeg ‘ik vind het niet normaal hoe hier gehandeld wordt’ waarop die agent mij vast pakte in een houdgreep en gooide mij tegen de muur. Niemand heeft een idee kunnen krijgen dat ik me verzette, ik was passief. Ik had vrijwel niets gedronken en was nuchter en dacht dat het allemaal wel oplosbaar was. Hij had geen handboeien meer, dus hij geeft een code door en in no time staan er een paar busjes. Toen ben ik geboeid en in zo’n busje gegooid. Job werd door de andere agent vastgehouden. Ik zag diezelfde andere agent een trapbeweging naar achter maken, om mensen op afstand te houden. Er werd door de agenten geschreeuwd. De omstanders probeerden de agenten tot rede te brengen. Ze gingen op zo’n agressieve manier te keer dat iedereen het er niet mee eens was. Ik heb me niet verzet en Jesper ook niet. Het ging heel snel, de busjes waren er binnen twee minuten, schat ik. Hij zei ‘als er nog iemand in de buurt komt pepper ik iedereen neer’ Uiteindelijk zijn er vijf mensen ingerekend.
Even later werd Jurriaan in het busje gezet, een van de andere omstanders. Ze hadden een hond bij zich en kwamen agressief over. Ik heb twee busjes gezien.
Ik werd meegenomen naar de Nassauweg, naar een wachtcelletje. Bij aankomst bij het innemen van de spullen moest ik me legitimeren. Daar hebben we een uur gezeten. Toen kwam de hulpofficier, die kwam mij vertellen dat hij het nodig vond om ons langer vast te houden. Dat heeft hij niet gemotiveerd. Iets daarna zijn we overgebracht naar Sliedrecht. Daar hebben we in een ander soort cel gezeten. Jurriaan is in Dordrecht gebleven de andere vier zijn naar Sliedrecht gebracht. De volgende morgen werd ik opgehaald door een rechercheur, geen van de agenten heeft zich geïdentificeerd of voorgesteld. Ik ben naar een ander kamertje meegenomen en heb daar een verklaring afgelegd. Dat duurde wel een uur. Het was wel mijn verhaal dat ik daar heb afgelegd. Ik was het ermee eens. Ik werd teruggebracht naar de cel, daar heb ik zonder enig verder bericht tot 15.30 uur gezeten zonder contact met de buitenwereld. Ik heb geen kopie van mijn verklaring gekregen, ondanks dat ik er om vroeg, via mijn advocaat zou ik er nog inzage in kunnen krijgen. Ik kreeg mijn dagvaarding en er werd mij verteld wat de bedoeling was, er zijn foto’s van mij gemaakt. Ik kreeg mijn spullen weer en ik stond weer op straat. Ik wist niet wat er met de anderen gebeurd was. In de dagvaarding staat dat ik geprobeerd had Jesper los te trekken, dat is niet gebeurd. Ik spreek dat met kracht tegen, ik heb hem niet eens aangeraakt.
Dordrecht, 7 december 2004,
Verklaring van:
Jim
