In de nacht van zaterdag 23 april op zondag 24 april, rond 02.30 uur liep ik naar buiten toe. Ik ging eerst naar mijn vriend toe want die stond hier, er stond allemaal politie. Er werden allemaal mensen in de handboeien geslagen. Ik wilde naar huis en werd door een vrouwelijke agente in mijn rug geduwd. Toen werd de vriend van mijn vriendin op de grond geduwd door drie agenten. Ik weet niet wat hij had gedaan. Ik werd boos en mijn vriendin ging huilen dus we mochten van de leiding (Dirk en Dob) teruglopen. Onderweg zag ik dat mijn vriend in zijn rug werd geschopt. Ik werd woedend en schold de agent uit, ik zei ‘kankerwijf’. Iedereen was aan het schelden, eigenlijk had dan iedereen opgepakt moeten worden. In mijn verklaring later heb ik gezegd dat het geen uitschelden was maar meer uit boosheid. Ik hoorde ‘je bent gearresteerd’ dat riep een vrouwelijke agente die in burger was. Ze liep al de hele tijd te schreeuwen. Toen liep ik gewoon door. Dirk probeerde me mee te trekken naar binnen. Zij (de agente in burger) trok me aan mijn haar weg bij de deur. Toen liet ik de rest los, ze gooide me tegen de muur aan. Ze heeft me vijf minuten in een wurgreep gehouden omdat er geen boeien waren. Ik kreeg het heel erg benauwd. Ik heb gevraagd of ze me losser wilde laten, ze zei ‘je krijgt nog genoeg adem’. Toen liepen we naar een politiebusje, in de verwurging, bij het busje heb ik nog 5 minuten in een wurggreep gestaan en uiteindelijk handboeien. Toen werd ik meegnomen omdat ik een agent had uitgescholden. Toen ik in Dordrecht aankwam (03.30) werd ik gefouilleerd, ik moest mijn sokken binnenstebuiten keren, mijn BH moest uit omdat er een beugel inzat. Toen moest ik een hokje in van 2 bij 2, dat heb ik geweigerd. Uiteindelijk mocht ik bij Dirk in de cel zitten, dat hokje was even klein, maar ik was niet meer alleen. We hebben daar tot 06.00 uur gezeten. Toen kwam er een hoofdagent die zei dat de aanklacht was dat ik die agente had uitgescholden. Daarna moesten we naar Sliedrecht omdat daar nog een cel vrij was. Er waren zoveel mensen opgepakt. Er waren twee mensen bij met beetwonden van honden. We hebben een keer een bekertje water gekregen. Daar werd ik later opnieuw gefouilleerd door een vrouwelijke agente. Mijn ouders werden pas om 06.00 uur gebeld, er moest gebeld worden omdat ik minderjarig ben.
Toen moest ik alles uittrekken, ik vroeg waarom. Ze zei, ja maar je hebt in de auto nog er wat tussen kunnen stoppen. Ik moest mijn onderbroek laten zakken om te kijken of er wat tussen zat. Ik heb daar nog tot 10.40 uur gezeten, toen mocht ik even naar buiten. Om 12.30 uur moest ik naar het bureau in Dordt om verhoord te worden. Ik kreeg mijn eigen verklaring niet mee, dat werd geweigerd. Ik weet niet meer precies wat ik in die verklaring gezegd heb. Ze zaten wel te vissen, vooral over Dirk. Iedere keer of Dirk raar bewoog of veel bewoog. Ik kreeg de indruk dat ze wilden dat ik met hun mee dacht om Dirk te beschuldigen. Uiteindelijk zei ik zonder dat het gevraagd werd ‘hij heeft niemand geslagen’. Omdat ik nog geen 18 was moesten mijn ouders me komen halen, ik moest in een cel wachten.
Dordrecht 27 april 2005,
Danielle F.H. Went D. van Dalsum
